Tadeusz Łomnicki początkowo nie chciał się podjąć grania roli Wołodyjowskiego, wiedząc jak kolosalne jest to wyzwanie i ile ryzykuje (poza tym był przede wszystkim aktorem teatralnym i nie przepadał za pracą w filmie). Wymigiwał się złym stanem zdrowia. Uparty i zdecydowany Jerzy Hoffman zwołał jednak konsylium lekarskie, które orzekło, że aktor jest zdrowy jak przysłowiowy koń. Dłużej uchylać się wielkiemu aktorowi nie wypadało.
Tadeusz Łomnicki prawie rok trenował jazdę konną (podczas jednego z treningów miał niebezpieczny wypadek, po którym przeleżał kilka tygodni; wykonywał w filmie wszystkie kaskaderskie sceny sam) i szermierkę pod okiem fechmistrza Andrzeja Piątkowskiego (potem stoczył z nim - grającym Hamdi-beja, pojedynek na murach Kamieńca). Aktor schudł do roli ok. 10 kg.
Pod filmowym Kamieńcem Podolskim stanęło kilka tysięcy statystów, w tym 2,5 tys. młodzieży szkolnej.
Przy obsadzaniu roli Wołodyjowskiego brano pod uwagę fechmistrza (szablistę sportowego) Wojciecha Zabłockiego, który oprócz umiejętności szermierczych pasował do roli swym niskim wzrostem.
Tadeusz Łomnicki dosiadał w filmie 2 koni (angloarabów) - Nullabora i Beniamiszka. Podczas pogoni za Ketlingiem wyjeżdża z dworku na Beniamiszku, w czasie pogoni widzimy go na Nullaborze, a dopada Ketlinga znowu na Beniamiszku. Na dodatek konie mają inne czapraki pod siodłami (Beniamiszek ma paradny - błękitny, a Nullabor bojowy - brązowy).
Podczas bitwy pod Chocimiem husaria szarżuje z kopiami bez grotów lub, z braku kopii, z lancami.
W jednej ze scen w Kamieńcu Podolskim, podczas ostrzeliwania z armat prochowni tureckiej wyraźnie widać w oddali między wieżami jadącą ciężarówkę.
W scenie kuligu znajduje się ujęcie, w którym Michał Wołodyjowski i Krzysia zbliżają się do siebie i całują. W środku tego ujęcia następuje inne, w którym ich głowy są daleko od siebie.
Podczas jednego z ujęć szarży konnej można dostrzec na pierwszym planie słupek kilometrowy określający miejsce na drodze lub linii kolejowej (tzw. pikietaż).
Zdjęcia do filmu kręcono w Bieszczadach, Sulejowie, okolicach Lutowisk, Białym Borze, Chęcinach, Chmielu, Klęku, Pieskowej Skale, Krakowie, Warszawie, Łodzi, Sułoszowej, Krzemienicy, okolicach Wolborza (Polska) oraz w Bakczysaraju (ZSRR, obecnie Ukraina).
Daniel Olbrychski jako Azja miał mieć brodę i być brunetem, gdy tymczasem aktor jednocześnie grał w "Hrabinie Cosel" Karola XII króla Szwecji i miał być gołowąsem-blondynem. Po pertraktacjach między kierownikami produkcji Olbrychski został Karolem z blond zarostem, który w charakteryzatorni u Jerzego Hoffmana był spryskiwany farbą w rozpylaczu na czarno.
Film kręcono od 13 października 1967 do 16 września 1968 roku.