Bessie Love

Amerykańska aktorka filmowa, gwiazda kina niemego i wczesnej ery kina dźwiękowego. Była kobietą niskiego wzrostu, o promiennym uśmiechu, burzy złocistych loków i wdzięku, dzięki którym grywała niewinne dziewczęta i podlotki. Jest też autorką scenariusza do filmu "A Yankee Princess". W 1958 roku napisała sztukę "The Homecoming".

Urodziła się jako Juanita Horton w Midland w Teksasie (USA) 10 września 1898 roku. Uczyła się w lokalnej szkole do czasu, kiedy jej ojciec, który był kręgarzem, podjął decyzję o przeprowadzce rodziny do Hollywood. Bessie ukończyła Los Angeles High School i w ramach nagrody otrzymała od rodziców bilet na półroczną podróż po Stanach Zjednoczonych. Potem powróciła do Hollywood.

By podreperować rodzinny budżet, matka Bessie wysłała ją do wytwórni filmowej Biograph Pictures, gdzie pracował sam D.W. Griffith. To on dał jej pierwsze role w filmach. Bessie zagrała zarówno w "Narodzinach narodu", jak i "Nietolerancji". W "Dla ocalenia rasy" wystąpiła z Williamem S. Hartem, a z wielkim Douglasem Fairbanksem w aż trzech produkcjach w 1916 roku: "The Good Bad Man", "Reggie Mixes In" oraz "The Mystery of the Leaping Fish".

W 1922 roku 24-letnią Bessie ogłoszono jedną z WAMPAS Baby Stars. Jej popularność rosła, więc otrzymywała coraz lepsze i poważniejsze role. W filmie "The King of Main Street" zatańczyła charlestona. Komedię "The Matinee Idol" reżyserował młody Frank Capra.

Przejście do kina dźwiękowego przyszło Bessie bardzo łatwo. Zagrała w wielkim hicie MGM, "Melodia Broadwayu", który ogłoszono filmem roku, a sama Bessie otrzymała nominację do Oscara dla najlepszej aktorki. Wystąpiła też w kilku znanych musicalach pierwszych lat ery dźwiękowej, jak "Hollywood Revue", "Good News", czy "They Learned About Women" z Mary Doran.

W 1932 roku niespodziewanie jej kariera zaczęła kroczyć ku zmierzchowi. W 1935 aktorka przeniosła się na Wyspy Brytyjskie, gdzie grała na scenie i w filmach. Po rozpoczęciu II wojny światowej wróciła do ojczyzny, gdzie pracowała dla Czerwonego Krzyża. Po wojnie na powrót zamieszkała w Wielkiej Brytanii i grała niewielkie role w filmach. Można ją zauważyć w "Pięknym Brummelu" ze Stewartem Grangerem i Elizabeth Taylor, "Bosonogiej Contessie" Mankiewicza z Bogartem i Avą Gardner, "Rzymskiej wiośnie Pani Stone" z Vivien Leigh, "Isadorze" z Vanessą Redgrave w roli legendarnej tancerki, "Tej przeklętej niedzieli" z Peterem Finchem i Peggy Ashcroft, "Ragtime" z weteranami ekranu Jamesem Cagneyem oraz Patem O’Brienem, "Czerwonych" z całą plejadą gwiazd. Miała nawet niewielką rolę w filmie erotycznym ze sławną Emanuelle, czyli Sylvią Kristel, w "Kochanku Lady Chatterley". Ostatnią rolę zagrała w horrorze "Zagadka nieśmiertelności" z Catherine Deneuve, Davidem Bowie i Susan Sarandon.

Bessie Love była raz zamężna. Jej małżonkiem był producent filmowy William Hawks, brat wybitnego reżysera Howarda Hawksa. Zawarli związek w 1928 roku. W 1932 urodziła córkę, Patricię Hawks. Rozwiodła się w 1935. Zmarła w Londynie z przyczyn naturalnych 26 kwietnia 1986 roku. Miała 87 lat.

Edukację rozpoczęła w swym rodzinnym mieście. Jednak po krótkim czasie rodzina musiała przeprowadzić się do Los Angeles. Tam pewnego dnia została przedstawiona samemu D.W Griffithowi, który z miejsca zaproponował jej dwie małe role w filmach "Narodziny narodu" i "Nietolerancja". Reżyser ten wymyślił również dla niej pseudonim artystyczny Bessie Love. Potem posypały się kolejne angaże, które przynosiły jej coraz większą popularność: "Reggie Mixes In" i "Dla ocalenia rasy". Po występie w "The Mystery of the Leaping Fish" z 1916 roku zmieniła wytwórnię filmową na Vitagraph Studios, a tam powierzano jej głównie role w dramatach i komediach. W latach 20. jej kariera nabrała rozpędu. Wystąpiła w takich filmach jak: "St. Elmo" z Johnem Gilbertem, "Those Who Dance" obok Blanche Sweet, czy "The King on Main Street" z Adolphe Menjou. W tym ostatnim jako pierwsza aktorka w historii tańczyła charlestona na ekranie. W 1925 roku zagrała również w pierwszym filmie o dinozaurach. Był to obraz "Zaginiony świat". Jej inne role to: "Dress Parade" czy "The Matinee Idol". Pojawienie się dźwięku w kinie nie zaszkodziło jej karierze. Bardzo szybko została nominowana do Oscara za rolę w filmie "Melodia Broadwayu". Jednak jej sława po wprowadzeniu dźwięku nie trwała długo. W 1932 roku wyjechała do Wielkiej Brytanii i tam zaczęła występować na deskach teatrów. Kiedy wybuchła II wojna światowa wróciła do USA i tam aktywnie udzielała się dla Czerwonego Krzyża. Po zakończeniu wojny po raz kolejny wyjechała do Europy. Znów zaczęła występować w filmach i to zarówno w angielskich jak i amerykańskich. Były to role w takich obrazach jak: "Bosonoga Contessa" czy "The Greengage Summer". Do lat 70. z powodzeniem występowała również w telewizji. W 1981 roku zagrała w dwóch filmach: "Ragtime" obok Jamesa Cagneya i w "Czerwonych" obok Warrena Beatty. Po raz ostatni pojawiła się na ekranie w 1983 roku. Była zamężna z Williamem Hawksem. Miała jedną córkę. Zmarła w Londynie śmiercią naturalną w wieku 87 lat.